Wandeldag 21: Dwarsgracht, Jonen

Precies drie weken geleden ben ik aan deze reis begonnen en vandaag is het alweer de derde dag dat er een ronde van veertig kilometer op het programma staat. De eerste twee dagen zijn me meegevallen en dat terwijl ik nog nooit langer dan 29 km heb gelopen en zelfs dat heb ik maar een enkele keer gedaan. Het lukte me om te lopen op mijn eigen enthousiasme, want waar een wil is is immers een weg.

De route van vandaag gaat me brengen naar de idyllische dorpjes Jonen en Dwarsgracht.

Om niet rond middernacht thuis te komen vertrek ik al vroeg. De afgelopen dagen heb ik ondervonden dat ik toch best wel door moet lopen om een beetje op tijd terug te zijn. Er is veel minder tijd om ergens lang te blijven zitten. Doordat ik zo vroeg vertrokken ben is het overal nog erg rustig. In het bos kom ik alleen een paar wandelaars tegen die de hond uitlaten. Verder word ik alleen vrolijk begroet door het ochtendconcert van de vogels.

Hoewel er een regenachtige dag voorspeld is, is het al snel zonnig en warm en omdat ik na het kleine stukje bos alleen nog maar op de open vlaktes zal lopen is een pauze om me in te smeren en mijn petje te zoeken. 

In een opperbeste stemming loop ik door langs de rand van Giethoorn naar Dwarsgracht. Het plaatsje is vergelijkbaar met Giethoorn, allemaal smalle watertjes en bruggetjes. Alleen is dit dorpje nog niet opgemerkt door de vele toeristen en daardoor zoveel mooier.  Ook nu is het er rustig. Ik kom een man tegen die verlegen is om een praatje en graag wil weten wat ik daar zo alleen aan de wandel doe. Voordat ik het weet maak ik kennis met zijn hele levensgeschiedenis. Ik verbaas me er iedere keer weer over dat je soms zomaar wordt aangesproken en dat iedereen het zo bijzonder vind dat ik alleen aan de wandel ga. Dat gebeurd toch wel veel meer?

Net buiten Dwarsgracht is het tijd voor koffiepauze. Ik zoek een mooi rustig plekje en geniet van de watervogels. Hoewel ik eigenlijk vind dat ik geen tijd heb, kan ik het niet laten om even een snelle schets te maken.

Na Dwarsgracht ga ik naar Jonen. Het bijzondere aan dit plaatsje blijkt dat er slechts acht boerderijen staan en het gehele dorpje is niet met de auto bereikbaar. Bewoners kunnen hun auto buiten het dorpje parkeren om vervolgens met het pontje naar huis te gaan. Nu in deze tijd is alles nog beperkter, omdat de fietspaden en het pondje ( behalve voor bewoners) eenrichtingsverkeer is

Na Dwarsgracht en Jonen blijk ik het mooiste en avontuurlijkste deel van de route wel gehad te hebben en loop ik lang op de verharde weg richting Blokzijl, om vanuit daar wij richting huis te gaan.

De laatste 17,5 km ontdek ik dat 40 km toch wel lang is. Ik verlies wat mijn enthousiasme en mijn benen worden moe. Het voelt wat als een race tegen de klok. Ik neem nog een pauze en spreek mezelf toe, want er is immers maar een die bedacht heeft dat ze zonodig 40 km wil wandel. Precies, dat ben ik zelf. Rond 19:30 voltooi ik de dag, moe en tevreden. Morgen nog 1x 40 km. Ook mijn reisleider de app is tevreden. Nadat hij dagenlang "liep te zeuren" dat ik achter liep op schema.