Mijn leven na mijn wandelavontuur

En dan ben je weer thuis en voel je eigenlijk pas echt hoe moe je bent en hoe groot het avontuur voor mezelf was, want ja ik heb echt mijn grenzen wel opgezocht. De hele week was het gewoon weer wat opgang komen.

Maar het was heerlijk en zo fijn. Natuurlijk baalde ik soms van het weer, had ik niet elke dag evenveel zin, maar over het algemeen was het een super belevenis.

Vooraf dacht ik nog van kan ik dit wel? 300 km en dat alleen, ga ik dan niet juist heel veel nadenken en piekeren? Het tegendeel was het geval. Jarenlang liep ik met een rugzak. Niemand die hem zag, maar hij zat vol met heel veel ballast. Voor deze reis pakte ik mijn rugzak heel bewust in. Ik nam alleen mee wat echt noodzakelijk was, want meer paste er immers niet in. Het bleek een bevrijding!

En een bevestiging dat je vaak veel meer kunt dan dat je denkt.

Of ik blijf wandelen? Ja dat denk ik wel. Natuurlijk ondertussen al weer wat korte wandelingen gemaakt. Of ik weer een lang avontuur ga maken. Het zou zomaar kunnen. Ik hou jullie als lezers via hier op de hoogte.