Wandeldag 21: Dwarsgracht - Jonen

23 juli 2020 - León, Spanje

Alweer drie weken geleden ging ik op "reis". Ruim 450 kilometer heb ik al afgelegd, dat is 100 kilometer meer dan dat ik vorig jaar heb gelopen. Soms sta ik versteld van mezelf. Van mijn lichaam en mijn geest. Samen doen we het toch maar. Zo staat er vandaag ook alweer de derde etappe van 40 kilometer op het programma. Nog nooit liep ik meer dan 30 kilometer en voor deze week had ik ook maar een keer of drie meer dan 25 kilometer afgelegd. 

Screenshot_20200725-205040

De route van vandaag gaat me brengen naar Jonen en Dwarsgracht. Ik had me ingesteld op een regenachtige en sombere dag, maar niets is minder waar. Al tijdens de eerste kilometers in het bos neem ik een korte pauze om me in te smeren en mijn vest uit te trekken. Het is nog vroeg, maar nu al zonnig en warm en na het gedeelte in het bos, wandel ik vandaag alleen maar bij het water en door de landerijen.

Ik ben vroeg vertrokken, omdat ik de voorgaande dagen best wel tijdsdruk voelde. Veertig kilometer is toch anders dan 25 kilometer. Er is veel minder tijd voor het maken van foto's, een uitgebreide lunch op een stil verlaten plekje, of het bekijken van de omgeving.

20200725_16243020190715_12172820190713_122607

Aangekomen in Dwarsgracht bedenk ik me weer dat dit toch wel een heel leuk dorpje is. Het heeft de charme van Giethoorn met al haar bruggetjes, maar is eigenlijk veel leuker, doordat het niet toeristisch is. Terwijl ik door Dwarsgracht loop kom ik maar twee mensen tegen. Dat is heel wat anders dan in Giethoorn. Van Dwarsgracht wandel ik naar Jonen. Een klein dorpje met maar acht boerderijen. Zo bijzonder dat de bewoners alleen met een pontje hun huis kunnen bereiken en niet eens met de auto. 

Na Jonen heb ik het mooiste stuk van de route wel gehad. De mooie kronkelpaadjes en iddylische dorpjes zijn voorbij. Ik wandel via het verharde  pad en merk nu dat 40 kilometer best wel ver is. Ik moet mijn best doen om mezelf op te peppep. Ik neem even pauze, maar bedenk me al snel dat ik niet te lang moet blijven zitten, want des te langer ik blijf zitten, des te meer ik tegen de laatste kilometers ga opzien. Ik spreek mezelf streng toe en wandel de laatste kilometers in een redelijke cadans richting huis. Weer 40 kilometer en een pluim van de reisapp die aangeeeft dat ik voor loop op schema. 

Op naar morgen. 

1 Reactie

  1. Hennij:
    27 juli 2020
    Knap gedaan!