Hasselt - Zwolle

Heerlijk is dat om niet iedere ochtend meer wakker te worden van de wekker. Ik zet wel een wekker echt puur voor de zekerheid, maar heb hem nog niet nodig gehad. Lekker rustig en ontspannen wakker worden en vervolgens je boeltje weer in pakken. Het leven lijkt opeens zoveel simpeler. Geen onnodige vragen in mijn hoofd zoals; " wat moet ik meenemen vandaag?", " welke kleren trek ik aan?", " ben ik niets vergeten?". Toen ik vanhuis ging dacht ik nog van zou ik niet veel te weinig meenemen, maar het blijkt precies goed zo. Eigenlijk heb je niet veel nodig en denken we vaak juist aan te veel materialen.

Terwijl ik me klaarmaak voor de dag, komt de regen met bakken uit de hemel. Ik kijk nog eens op buienradar, maar ook die heeft weinig positiefs in petto. Mooie blauwe buien met rode kernen verschijnen er op mijn schermpje. Ik besluit om eerst nog een kopje koffie te gaan drinken en een bezoek te brengen aan het Oude stadhuis, dat dienst doet als centrum voor cultuur, historie en toerisme. Binnen blijkt er ruimte voor wat toeristische informatie, maar bekijk ik ook de oude trouwzaal, wapencolletctie en bekijk ik de kunstexpostie.

Bij de locatie waar ik mijn kopje koffie drink, vraag ik om een grote kop extra koffie om mijn thermobeker te vullen. De jongen die mij helpt vraagt naar mijn plannen en of ik ver moet lopen. Wanneer ik vertel dat ik ongeveer 20 km wil gaan afleggen kijkt hij me aan alsof hij denkt, " die vrouw is gek", misschien heeft hij ook wel een beetje gelijk, want ook ik begin wat te twijfelen, maar vertrek toch. ( zie video)

In Hasselt zelf ontdek ik dat de route die vlak bij mijn huis loopt en wordt aangegeven met een blauwe sticker met een gele pijl en schelp ook door Hasselt loopt of eigenlijk daar eindigt. Het blijkt het Jabikspad te zijn, een pelgrimsroute van Sint-Jacobiparochie naar Hasselt en die aansluit op het netwerk met andere pelgrimsroutes door Nederland, Frankrijk, Belgie en Spanje. Uiteindelijk komt de route terecht in Santiago de Compostela. Zo is het mysterie van de sticker met de gele schelp dus opgelost.

Ik loop verder richting Doorn en hoewel het regent geniet ik van de natuur die echt aan deze regen toe was. Alles ruikt zo lekker fris en ziet er gelijk zo mooi groen uit. Volgens de gids kan ik kiezen uit de zomer- of de winterroute en de route via Zwolle station of de route die juist aan de rand van Zwolle blijft. Het verschil tussen de zomer- en winterroute heeft te maken met het pondje, het Haersterveer dat alleen in de maanden mei tot en met september dienst doet. De route langs de dijk is blijkt een klim- en klauterroute. Regelmatig moet ik een hek over. Ik kom ook langs Huis den Doorn, deel van een vroegere havezate en en nu een rijksmonument.

Bij het pondje aangekomen blijkt dit het laatste handgetrokken kabelpondje van Nederland te zijn. Een grote bel doet dienst om de pontbaas te " roepen". Eigenlijk krijg ik best wat medelijden met deze man die terwijl het nog steeds regent mij naar de overkant moet brengen.  

Hoewel ik al wist dat er weinig tot geen horecagelegenheden op de route zouden liggen had ik mijn hoop gevestigt op een theehuisje. Hoewel de borden doen vermoeden dat het inderdaad geopend zou zijn, is alles hermetisch gesloten en zit er dus geen koffie- en plaspauze in. Stiekem is dit wel even een domper, maar natuurlijk ga ik verder. Hoewel ik merk dat ik steeds minder oog krijg voor alles om me heen, geen moeite meer neem of informatieborden te lezen, bezienswaardigheiden te bekijken of foto's te maken, het wandelen gaat dus over in het lopen. Ik loop vooral nog met het doel van A naar B en wanneer de natuur dan ook nog plaats maakt voor het industriegebied van Zwolle, verlang ik nog steeds meer naar een warme douche. Wanneer ik bijna op plek van bestemming ben,  klaart de lucht wat op en probeert zelfs de zon er nog door te komen, blijkbaar ben ik toch te vroeg vertrokken vanmorgen. Wanneer ik ingecheckt ben, kijk ik tevreden op de kilometerteller. Ik heb 20,1 kilometer afgelegd en daarmee ben ik dus ook op een derde van mijn reis. Dat heb ik toch maar even keurig gedaan. Natuurlijk hoop ik dat morgen mij een drogere dag bezorgt, waardoor ik weer wat meer oog kan hebben voor alles om mij heen en foto's kan maken, zonder dat mijn toestel klets nat wordt.

Vandaag totaal gewandeld: 20,1 km

Totaal gewandeld: 105,6

Nog te gaan: 194.4