Goor - Delden

22 augustus 2019 - Delden, Nederland

Na mijn stormachtig avontuur en mijn extra nachtje in Goor is het nu echt tijd geworden om richting Delden te gaan, de 300 km is immers in zicht. Ik had in de planning om die vandaag te halen, maar door mijn korte afstand van gisteren zal er een dag bij gaan komen, voordat ik dit magische getal in kilometers ga behalen. De naam van de route doet zichzelf eer aan want vandaag staan er maar liefst drie Havenzaten op het programma. Het is droog en het zonnetje doet zelfs haar best om er door te breken. Dus ga ik vrolijk en zelfs met droge schoenen ( wat duurt het lang, voordat die droog zijn, maar een fohn helpt) op pad.

De route brengt mij vandaag via langs het Twenthekanaal, door Deldenerbroek, langs de Twickeler Vaart, de Deldeneresch zo naar Delden, waar ik net buiten het stadje ga overnachten. 

34172768_unknown

Ik blijf het bijzonder vinden dat de routemakers het voorelkaar hebben gekregen dat ik overal langs mag. Ook nu weer kom ik op een punt dat ik mijn twijfels heb of ik wel goed zit. Een route die keurig rechtdoor wordt aangegeven, daar zit geen twijfel in, maar aan een boom vol met rode klompen, hangen dan vervolgens twee bordjes: " prive terrein" en " gevaarlijke hond". Ik denk dat ik de eerste dag van de route echt had gedacht, dit klopt niet. Nu ben ik toch wat zelfverzekerder en loopt over het erf, met alle risico's die dit met zich mee kan brengen, want er is natuurlijk een gevaarlijke hond. En ja hoor, daar begint het geblaf al! Een vrolijk klein bruin hondje, dat kwispelt met zijn staart, vind het reuze gezellig zo'n wandelaar op zijn terrein. Hoewel ik niet bang ben voor honden ben ik toch blij dat het om deze waakhond ging. Niet overal krijgen de maker blijkbaar alle toestemming die wenselijk is, want vandaag kom ik bepaalde stukken tegen waar de markering ontbreekt. Een blik in de gids leert me dat er hier geen toestemming tot markering is afgegeven. Ik ben dus echt afhankelijk van de gids, spannend want route lezen is niet mijn sterkste punt.

Terwijl ik mijn route vervolg zie ik weer overal kraampjes aan de kant van de weg, vooral veel jam wordt er hier gemaakt. Verschillende combinaties kom ik tegen en ieder heeft zijn eigen bord, want ze zijn allemaal het lekkerste en allemaal puur natuur. 

Onderweg kom ik een leuk schuilplekje tegen, bijna is het jammer dat het nu niet regent, maar ja dan kom je zoiets niet tegen. Hoewel het droog is, is het wel een prima plek om te lunchen, weer eens wat anders dan op mijn kleedje op het gras. Wanneer ik net mijn route heb vervolgt kom ik een rustpunt tegen met.... verse koffie! Hoewel ik net een uur pauze heb gehad, kan ik dit natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Hoewel het lichamelijk nog steeds heel goed gaat, merk ik dan toch dat ik net wat minder power heb en een kopje koffie kan mij snel verleiden. Ik drink mijn koffie op en kijk naar het weiland met koeien, hoewel ik opgegroeid ben op de boerderij, was ik nooit zo met de koeien bezig. En nu naar al die jaren merk ik toch dat een weiland vol met deze dieren, me een blij gevoel kan geven. 

En vol positieve energie van de koffie en de koeien loop ik naar Delden en onderweg bedenk ik me toch weer, hoe bijzonder de natuur kan zijn.  In Delden overnacht ik in een knusse B & B. De eigenaren, zijn vol bewondering over mijn tocht en kunnen er met hun verstand niet bij dat ik dit alleen onderneem. Als ze merken dat ik mijn shirt en broek heb gewassen en buiten op de stoel laat drogen, spreken ze me aan, want ze hebben wel een droger. Een uurtje later heb ik mijn kleding droog weer terug. Zo bijzonder die gastvrijheid die ik bijna overal ervaar en nu ook hier weer. 

20190819_12130420190818_17571920190818_171608

20190819_122954

Vandaag gewandeld: 23.8 km

Totaal gewandeld: 290,2 km

Nog te gaan: 9.8 km

Foto’s

1 Reactie

  1. Wijnie:
    22 augustus 2019
    Geweldig al je verhalen, mooi he dat er ook mensen zijn die geen voor oordelen hebben, die je kracht en levenslust bewonderen, dat merk je pas als je zo n tocht gaat ondernemen, dat had ik destijds ook op mijn reis door Nederland. Ik denk ook dat het er mee te maken heeft dat je je zelf dan openstelt, gewoonlijk is er haast en loop je met een doel ergens naar toe, nu heb je alle tijd, wel een doel, maar sta je toch meer open voor je omgeving.