Dag 4, zaterdag 4 juli

Na de dag van gisteren begin ik vol goede moed aan de wandeltocht van vandaag, ondanks dat het buiten regent. Helaas lijkt het vandaag ook niet lang droog te worden. Mijn reisapp vertelt mij dat ik vandaag richting Pamplona wandel en langs de beroemde kathedraal. Bijzonder dat ik tussen mijn oren toch steeds meer echt naar Santiago begin te wandelen. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Santiago ik kom er aan!

Toch gaat het eigenlijk niet om het doel, maar om de reis er naar toe en dat die reis niet altijd even eenvoudig is begin ik steeds meer door te krijgen. Er is veel gebeurd de afgelopen tijd en door mijn reis alleen kom ik mezelf behoorlijk tegen. Waar ik anders vrolijk tussen de regendruppen doorwandel, vielen alle regendruppels vandaag wel op mij neer en lukt het me niet de mentale flow te vinden.  De temperatuur komt amper boven de 16 graden uit en ondanks dat ik eruit zie als een banaan in mijn regenpak en met mijn rugzak met regenhoes, begin ik na enkele uren toch natte voeten te krijgen en wordt ook mijn kleding klam. Uiteindelijk werden het 20 lange kilometers. 20 kilometers waarbij ik niet meer bezig was met mijn reis, met de omgeving of de mooie natuur, maar alleen nog met de kilometerteller. 

De lichtpuntjes van de dag zijn het behalen van Pamplona, een zwanenkoppel met drie jongen en een schouderklopje naar mezelf dat ik toch ben doorgelopen, maar dat was het dan ook wel. 

Een mooi reisverslag van vandaag zit er dan ook niet echt in. Getwijfeld of ik het dan wel zou schrijven, maar ja ook deze dagen horen bij mijn tocht en verdienen een plaatsje in mijn dagboek. En ik ben er van overtuigd, dat er na regen weer zonnenschijn komt! Ik ben immers nog steeds vastberaden om mijn einddoel te behalen en heb nog 31 dagen mooie dagen voor de boeg, alleen hoe de weg ernaar toe uit gaat zien, dat is ook voor mij nog een groot raadsel.